Zamki – Odrzykoń i Ogrodzieniec

Jak to z „Zemstą” Fredry było – podwójny związek Odrzykonia i Ogrodzieńca

Chociaż obydwa te miejsca dzieli około 240 km, to i tak historia połączyła je dwa razy. Pierwszym łącznikiem jest rodzina Bonerów, z której Seweryn, burgrabia i żupnik krakowski (1524 – 1549), rozbudowuje zamek „Ogrodzieniec” odkupiony od Chełmskich w 1523 roku z myślą o przekształceniu go w okazałą rezydencję. Przebudowę kontynuuje jego syn, starosta biecki – Stanisław Boner. Bonerowie przyjechali do Polski z Niemiec, a o ich zamożności niechaj świadczy fakt, że nawet polscy królowie pożyczali od nich środki na niektóre inwestycje w królestwie. Sam zamysł podniesienia starego średniowiecznego zamku sulimczyków do rangi iście królewskiej rezydencji, mającej przypominać swym rozmachem Wawel, spowodowany był chęcią pokazania znaczenia tej rodziny w Polsce. Seweryn Boner zainteresowany również zamkiem w Odrzykoniu, w roku 1530 odkupił jego część wschodnią i rozpoczął w nim modernizację. W pd. – wsch. narożniku zamku średniego wybudował budynek obronno – mieszkalny najprawdopodobniej na miejscu wcześniej istniejącego, a na przedzamczu wschodnim od północy postawił jednotraktowy dom. W roku 1652 obydwa zamki przeszły w ręce Jana Firleja, marszałka koronnego, jako męża Zofii – córki Seweryna Bonera. Drugim łącznikiem obu rezydencji jest „Zemsta” Aleksandra Fredry. W XIX w. rodzina Fredrów, była współwłaścicielem części zamku Kamieniec. Zapisane w dokumentach, a także żyjące w tradycji wiadomości o sporach pomiędzy dwoma zamieszkującymi go rodzinami, dały natchnienie Fredrze do napisania tej znakomitej polskiej komedii. Z zamkiem „Ogrodzieniec” połączył „Zemstę” reżyser Andrzej Wajda, który właśnie w jego murach zekranizował dzieło Fredry. Aktualnie obydwie rezydencje pozostają w formie trwałej i bardzo malowniczej ruiny. „Ogrodzieniec” położony jest na Jurze Krakowsko – Częstochowskiej niedaleko Zawiercia, a „Kamieniec” nad doliną Wisłoka, na terenie Podzamcza, przysiółka wsi Odrzykoń.